Pamiętnik podobnie jak wspomnienie jest opowiadaniem uczestnika lub świ3dka zdarzeń z odleglejszej przeszłości. Zarówno w pamiętniku , jak i we wspomnieniu relacjonowane są fakty, zdarzenia przeżyte i zapamiętane przez autorów. Pamiętnik i wspomnienie odtwarzają lub rekonstruują przeszłość z większym albo mniejszym zaangażowaniem uczuciowym. Jeżeli się czymś różnią, to co najwyżej rozmiarami. Pamiętniki i wspomnienia (w…
Warto zwrócić uwagę, iż w nielicznych przypadkach ta farma wypowiedzi okazywała się nader użytecznym środkiem na usługach publikacji, zwłaszcza gdy wspomnienie o ludziach nierozerwalnie łączyło się z wspomnieniem o książce, jak to pokazują drukowane w Tygodniu Literackim wspomnienia J. I. Kraszwskiego.Pierwszy z czterech odcinków pt. „Książka praprababki” prezentował czytelnikom zachowany wśród pamiątek rodzinnych egzemplarz starej książeczki…
W innych odcinkach swoich wspomnień Kraszewski już nie rozpisywał się tak szeroko o żadnej książce ale nie potrafił się obejść bez wzmiankowania takich czy innych publikacji, o czytelnictwie i dziełach literackich. Pisząc o Romanowie i wuju Wiktorze Malskim nie omieszkał nadmienić, iż wykształcony wuj, podobnie jak dziadek i babka,interesował się wszystkim i czytywał wiele. Do…
Na strychu owym w Bialskiej Akademii, gdzie stałem u zacnego rektora Preyss’a i gdzieśmy razem z Aleksandrem, z Glogerem i Koronatem Cyruńskim, naszym dozorcą, tak miłe chwile spędzali – na owym strychu nabrałem pasji do starych książek”.Wspominając młodzieńcze przygody z książką Kraszewski nie omieszkał napomknąć o panującej za Stanisława Augusta modzie na książki francuskie, którym…
Recenzja jest to „sprawozdawcze omówienie, krytyczna analiza lub ocena książek, spektakli, wystaw, koncertów i in. aktualnych zjawisk artystycznych”. „Może mieć charakter rzeczowego, zwiędłego i sprawozdawczego omówienia, upodabniać się do felietonu „subiektywnym ujęciem i lekkim tonem” może przybierać lub przybiera kształt „ncrłębionego,analitycznego szkicu krytycznego”.Na ogół sprowadza się do rozważania nad jednym dziełem bądź wyodrębnionym zespołem utworów podobnych.”Odznacza…
Także recenzje np. z przedstawień teatralnych w niektórych przypadkach stawały się takim środkiem informacji, o ile odnosiły widowisko do odpowiedniej publikacji. W innych razach co najwyżej poczytywane mogą byó za rodzaj środków aluzyjnego lub pośredniego informowania. W tygodnikach galicyjskich interesującego nas okresu obszerniejszych recenzji pojawiało się dość sporo. W tygodnikach większych i określających się jako „literackie”…
Dlatego sygnalizując szczególną pozycję wszelkiego rodzaju recenzji jako środka przekazu wiadomości oraz opinii o publikacjach a także potrzebę odrębnego opracowania, zaznaczamy tylko, iż pozycja, treść (przedmiot) rozmiary i w ogóle forma recenzji dostosowywana była do programów i systemów informacji o publikacjach. Tygodniki poświęcone medycynie, jak krakowski Przegląd Lekarski, przynosiły wyłącznie recenzje książek, artykułów, czasopism treści…
Natomiast tygodniki o zakresach szerszych, jak Dziennik Literacki, Pamiętnik Literacki, Ruch Literacki, Tydzień Literacki, Artystyczny, Naukowy i Społeczny – odpowiednio rozszerzały krąg publikacji podlegających ocenie. Tylko w przypadku tygodników ugrupowań i partii politycznych zauważaó się daje wyraźna i zapewne nieprzypadkowa tendencja do poddawania ocenie publikacji wyrosłych z tego samego pnia ideowego, do którego przynależały odpowiednie…
Spośród artykułów oceniających wybrane wydawnictwa lat 1876-1878 w Ruchu Literackim warto przytoczyć pozycje, w których najmocniej zaznaczyła się właściwa tygodnikowi metoda oceniania. W jednej recenzji T. Żuliński wypowiedział się obszernie o Ateneum Włodzimierza Spasowicza. Szczególnie surowo obszedł się z dwoma artykułami. „Nowe studium nad Syrokomlą” W. Spasowicza odczytał jako wypowiedź prograr.jwą redaktora i łącznie z…
Słownik jest to zestawienie pewnej kategorii wyrazów bądź ich związków, zazwyczaj ułożonych w porządku alfabetycznym. Jako forma wypowiedzi słownik pojawiał się w tygodnikach galicyjskich nader rzadko, ale mimo to nie sposób go pominąć. Przynajmniej dwukrotnie ukazał się on w postaci wykazu wyrazów i wyrażeń oraz innych znaków ukrywających faktycznych autorów publikacji. Sprawie autorstwa zwłaszcza utworów…
